Henry Purcell

Henry Purcell (1659-1695) is de beroemdste barokcomponist van Engeland. Hoewel hij veel Italiaanse en Franse stijlelementen in zijn muziek verwerkte, is zijn stijl toch typisch Engels te noemen.

Van jongs af aan zong hij als koorknaap. Na zijn stembreuk kreeg hij orgelles van o.a. John Blow, organist in Westminster Abbey. Al snel ontpopte hij zich als de meerdere van zijn leermeester, die hem genereus zijn baan afstond. Aanvankelijk componeerde Purcell – naast zijn werk als organist – veel religieuze anthems, later in zijn leven componeerde hij ook veel ‘odes’, huldeblijken voor vorstelijke personen. Zo schreef hij feestelijke muziekstukken ter gelegenheid van de kroning van King James II en tijdens de kroning van William en Mary in 1689 bespeelde hij zelf het orgel.

Maar ondanks zijn prestigieuze baan en alle eervolle opdrachten was het schrijven van theatermuziek niet beneden zijn waardigheid. Sterker nog, hij stond hiermee in een traditie: musici die in dienst waren van de kerk werden aangemoedigd om daarnaast werk te leveren voor opera en theater. Purcell heeft deze gewoonte duidelijk met graagte voortgezet; in zijn korte leven leverde hij muziek voor meer dan veertig toneelstukken. Deze Incidental Music werd gebruikt als entr’acte bij toneelstukken en bevatte instrumentale en zanggedeelten.

Purcell stierf in 1695 op het hoogtepunt van zijn carrière. Hij werd begraven naast het orgel van Westminster Abbey. Tijdens de begrafenis werd de muziek gespeeld die hij zelf voor de uitvaart van Queen Mary had gecomponeerd. Op zijn grafsteen staat: ‘Here lyes Henry Purcell Esq., who left this life and is gone to that blessed place where only his harmony can be exceeded.’

Als Purcell Kamerorkest spelen wij op vrijwel elk concert werk uit het veelzijdige repertoire van onze muzikale schutspatroon.